🏉 Jadalne Narządy Wewnętrzne Grubej Zwierzyny

Hasło do krzyżówki „w gwarze myśliwskiej: jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny grubej” w leksykonie krzyżówkowym. W naszym internetowym słowniku szaradzisty dla wyrażenia w gwarze myśliwskiej: jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny grubej znajduje się tylko 1 definicja do krzyżówek. Definicje te podzielone zostały na 1 grupę 9) narogach - rozumie się przez to jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny grubej: płuca, serce, wątrobę i nerki; 10) naganiaczu - rozumie się przez to uczestnika polowania, którego zadaniem jest naganianie zwierzyny; 10a) nęcisku ? rozumie się przez to miejsce wabienia zwierzyny, gdzie wykłada się przynętę; jadalne narządy wewnętrzne grubej zwierzyny. NAROGI. jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny łownej. podroby. jadalne narządy wewnętrzne zwierząt. jadalne narządy wewnętrzne grubej zwierzyny - hasło do krzyżówki. Podroby – jadalne narządy wewnętrzne i niektóre części ciała zwierząt. Stosuje się je w celach kulinarnych, ale także do wyrobów wędliniarskich. narządy zmysłu niektórych gatunków ryb: NAROGI: jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny łownej: owad: jego narządy wewnętrzne chroni kutikula: para: dwa jednakowe i symetryczne narządy: masturbacja: sam drażni swoje narządy płciowe: rudyment: narządy uwstecznione w rozwoju ewolucyjnym: egzoszkielet: chitynowy pancerz chroniący Wersja od: 16 listopada 2022 r. § 2. stanowisku - rozumie się przez to miejsce, na którym myśliwy podczas polowania zbiorowego oczekuje na zwierzynę. 3 § 2 pkt 5a dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 15 listopada 2011 r. (Dz.U.11.257.1548) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 grudnia 2011 r. 4 § 2 pkt 6 zmieniony Jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny łownej: serce, wątroba, nerki i płuca podroby zwierzyny łownej Trzewia jadalne jadalne narządy wewnętrzne grubej zwierzyny jadalne narządy wewnętrzne grubej zwierzyny: podroby: jadalne narządy wewnętrzne zwierząt: Krzyżówka zagadka literowa polegająca na wpisywaniu odgadywanych Znacznik do znakowania tusz dziczyzny KYR posiada 2 elementy z identyczną numeracją. Jedna służy do oznakowania tuszy, przeważnie jest zaciskana na tylną kończynę, druga jest zakładana na siatkę z narogami (są to jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny grubej: serce, wątroba, nerki, płuca). q7nJ. Pierwszy internetowy słownik poprawnej polszczyzny, zobacz więcej narogi Definicja narogi to w gwarze myśliwskiej: jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny grubej - płuca, serce, wątroba i nerki Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu Wkłada się teraz rękę do klatki piersiowej i przecina przeponę przy żebrach, wyciąga przełyk oraz tchawicę do jamy brzusznej, usuwa się następnie narogi (płuca, serce, nerki i wątrobę) oraz patrochy (żołądek i jelita) uważając, aby zawartości jelit nie rozlać do wnętrza. NKJP: Stanisław Godlewski, Vademecum myśliwego, 1955 Owszem, bigos po polowaniu zawsze się przyda, ale prawdziwym zwieńczeniem łowów są narogi. NKJP: Michał Komar, Wtajemniczenia, 2009 Gramatyka narogach; narogami; narogi; narogom; narogów Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle? Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika. Sprawdź ofertę Często sprawdzane zapatrzyć się — Zapatrzyć się czy zapatrzeć się, zapatrzył się czy zapatrzał się pomlaskać — Odmiana: pomlaszcze czy pomlaska manager — Zalew managerów Ciekawostki burleska — Pochodzenie słowa burleska wymowa — Opaczna wymowa wykształciuch — Pochodzenie słowa wykształciuch Mogą Cię zainteresować również hasła warchoł Kirgistan sitar camembert rock and roll asekuracja COVID-19 bungee Lista słów najlepiej pasujących do określenia "jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny grubej":PODROBYKREWDZICZYZNAKOMORAUDZIECTRZEWIAOSTĘPLIZAWKAORGANYNERKIWNĘTRZNOŚCIPOSOKAPAŚNIKORGANIZMKALAREPAUCHOFARBAMACICATASAKAMBONA Słownik gwary łowieckiej - A - § ambona - stanowisko strzeleckie nad ziemią, zbudowane na słupach, czasem na drzewie - B - § babrzysko - miejsce kąpieli dzików i jeleni § badylarz - samiec łosia, o porożu w formie odnóg a nie łopat (zobacz: łopatacz) § badyle - kończyny jelenia, łosia § bałuchy - oczy zająca (trzeszcze) § barłóg - legowisko dzików, niedźwiedzi § basior - dorosły samiec wilka § basista - jeleń byk wyróżniający się grubym głosem na rykowisku § biegi - nogi dzika § bekowisko - okres, miejsce godów u danieli § biała stopa - teren polowania całkowicie pokryty śniegiem § bielenie - zdejmowanie skóry z upolowanego zwierzęcia § blaski - oczy zająca (trzeszcze) § bokobrody - kępki dłuższych włosów czuciowych, wyrastające na policzkach rysia, żbika § breneka - potocznie o naboju i pocisku kulowym do broni śrutowej § brok - nazwa określająca drobny śrut § bródka - krótkie piórka u nasady ogona słonki, element ozdobny kapelusza myśliwskiego § bukowisko - okres godowy u łosi § bulgot - głos wydawany przez koguta cietrzewia podczas toków § burknięcie- odgłos podrywającego się z ziemi do lotu jarząbka § byk - nazwa samca jelenia, daniela, łosia lub żubra - C - § cewki - kończyny sarny § chłyst - młody samiec jelenia, odganiany przez byka do chmary łań § chmara - stado jeleni, danieli, łosi i żubrów § chyb - długa i gęsta szczecina na karku u dzika § chwost - ogon muflona lub pęk długich włosów na końcu ogona dzika § comber - część tuszy zająca i niektórych innych zwierząt łownych § czarna stopa - teren bez pokrywy śniegu § cieki-nogi kuraków. np u kuropatwy - D - § darniak - rogacz o wybitnie słabych parostkach i małej tuszy § dryling - trójlufowa broń myśliwska o różnym układzie luf § dwudziestka - myśliwska broń śrutowa kaliber 20 § dwunastka - myśliwska broń śrutowa kaliber 12 - E - § ekspres - łamana, kulowa, dwulufowa broń myśliwska - F - § farba - krew zwierzyny § fajki - kły wyrastające z górnej szczęki dzika § fladry § haki - poroże kozicy § huczka - okres godowy u dzików - J - § jaźwiec - borsuk § jucha - krew niedźwiedzia - K - § kantak - pazur na tylnym palcu ptaka drapieżnego § kęsy - zęby u drapieżników § kiść - zakończenie ogona żubra § kita - ogon lisa § klapak - nielotna młoda lub nielotna dojrzała kaczka w okresie zmiany upierzenia § klapanie - pierwsza z czterech części pieśni tokowej głuszca § klępa - samica łosia, łosza § kniejówka - broń myśliwska o dwóch lufach - kulowej i śrutowej § korkowanie - trzecia z czterech części pieśni tokowej głuszca § kobylarz - bardzo duży wilk § komora - klatka piersiowa u zwierzyny § kopno - legowisko zająca w śniegu § korona - zwieńczenie poroża jelenia w formie minimum trzech odnóg § kot - zając § kotlina - zagłębienie wygrzebane w ziemi, legowisko zająca § koza - samica sarny § kozioł - samiec sarny § kraczajka - przenośna podpórka do broni (inna nazwa: pastorał) § krykucha - dzika kaczka wyhodowana w niewoli, wykorzystywana do wabienia kaczorów na wiosennych polowaniach w okresie godów § kucharka - pierwsza kaczka przybywająca na zloty § kulka - haczyk służący do patroszenia ptactwa § kulkowanie - patroszenie tuszki ptaka za pomocą kulki § kwadruplet - oddane cztery celne następujące po sobie strzały § kwiat - ogon zwierzyny płowej i borsuka § kwiatek - biała sierść na końcu ogona lisa - L - § lampy - oczy wilka § latarnia - głowa wilka § legawiec - wyżeł § licówka - łania przewodniczka § linia - szereg myśliwych na polowaniu zbiorowym § linijka - pojazd konny, służący do podwożenia myśliwych w trakcie polowania § lira - ogon cietrzewia § liszka - samica lisa § liściarka - zebrane i zasuszone pędy drzew i krzewów, wykładane w zimie jako karma § lizawka - urządzenie łowieckie instalowane w terenie, służące do wykładania soli dla zwierzyny § loftki - gruby śrut o średnicy powyżej 4,5 mm używany do polowania na wilki § loty - skrzydła ptaków § locha - samica dzika § lustro, lusterko - jasna sierść na pośladkach u zwierzyny płowej, u nasady ogona, talerz - Ł - § łałok - luźna, obwisła skóra podgardla żubra. § łania - samica jelenia i daniela § łańka - młoda łania, nie prowadząca cielaka § łopaty - forma poroża łosia i daniela w postaci szerokich, spłaszczonych powierzchni zwieńczonych licznymi sękami § łopatacz - samiec łosia, o porożu w formie łopat (zobacz: badylarz) § łosza - samica łosia, klępa § łoszak - młody łoś § łowiec - stara nazwa myśliwego § łyżka - ucho zwierzyny płowej - M - § maiż - młody orzeł, jastrząb lub sokół którego zaczęto wprawiać do polowania § marczak - młody zając urodzony w marcu § medalion - trofeum w formie spreparowanej głowy z szyją zwierzęcia § mięsiarz - nieetyczny myśliwy, kierujący się głównie chęcią pozyskania tuszy § mikot - wabik używany do wabienia kozłów § miot - kolejne z pędzeń na polowaniu zbiorowym § mykita - lis § myłkus - samiec zwierzyny płowej o zniekształconym, zdeformowanym porożu § mnich - samiec nie posiadający poroża - N - § nadoczniak - druga od czaszki odnoga w porożu jelenia § naganka - naganiacze uczestniczący w polowaniu, płoszący zwierzynę w kierunku myśliwych § narogi - jadalne narządy wewnętrzne u zwierzyny grubej § na kulawy sztych - na ukos z przodu § na sztych - na wprost z przodu, przodem § niedolisek - młody lis - O - § oczniak - pierwsza od czaszki odnoga w porożu jelenia, daniela § odyniec - samiec dzika § omyk - ogon zająca § opierak - trzecia od czaszki odnoga w porożu jelenia § organista - młody byk, pierwszy rozpoczynający rykowisko - P - § paśnik - drewniana konstrukcja służąca do dokarmiania zwierzyny grubej, szczególnie w okresie zimowym. § parkoty - okres godowy u zajęcy § parostki - poroże rogacza § perły - charakterystyczne wyrostki kostne na porożu u jeleniowatych § perukarz - kozioł o zdeformowanym porożu w formie narośli pokrytej scypułem § pędzel - kiść dłuższych włosów u nasady penisa jelenia, muflona, dzika § piastun - młody niedźwiedź, pozostający z matką do następnego roku § pielesz - gniazdo ptaka drapieżnego § pies - samiec lisa, borsuka, jenota § płowa zwierzyna - sarny, daniele, jelenie i łosie § podryw - sposób polowania, polegający na strzelaniu do ptactwa wypłaszanego przez samego strzelca § pokot - ogół upolowanej zwierzyny, ułożony na zakończenie polowania z zachowaniem myśliwskiej hierarchii gatunków § polano - ogon wilka § pole - określenie wieku psa myśliwskiego - rok pracy psa § ponowa - świeży śnieg § posoka - farba, krew zwierzyny grubej § posyp - paśnik dla kuropatw i bażantów formie daszku § przelatek - dzik w drugim roku życia § pudlarz - myśliwy, który podczas polowania grupowego oddał najwięcej chybionych strzałów - R - § rabiec - młody ptak łowczy, jeszcze pstrokaty; lub (z ros.), młody sokół lub jastrząb, nazwa od rabego koloru upierzenia § rapcie - racice dzika § rogacz - samiec sarny § rosochy - poroże łosia w formie łopat § rozłoga - rozstaw poroża zwierzyny płowej § róże - pierścienie kostne u nasady poroża zwierzyny płowej § rudel - stadko, stado saren § rykowisko - okres, miejsce godów jeleni - S - § sadyba - koliba, kwatera myśliwska § samura - stara samica dzika żyjąca samotnie § scypuł - owłosiony, ukrwiony naskórek pokrywający formujące się poroże § selekt - zwierzę kwalifikujące do odstrzału selekcyjnego, np. z powodu słabych cech dziedzicznych § sęki - rogowe palczaste odrosty na łopatach daniela § siuta - samica sarny § skoki - nogi zająca § słuchy - uszy zająca § strzelba - śrutowa broń myśliwska § strzyże - włosy u nasady nosa zająca § suknia - sierść zwierzyny płowej i dzika § szable - kły dzika wyrastające z dolnej żuchwy § szarak - zając § szczwacz - osoba układająca charty i ogary § szczwać - polować z chartami § szesnastka - myśliwska broń śrutowa kaliber 16 § szlifowanie - czwarta ostatnia część pieśni godowej głuszca § szpicak - młody samiec zwierzyny płowej o porożu w formie prostych tyk bez odnóg § szydlarz - samiec u jeleniowatych o porożu bez odnóg § sztucer - myśliwska broń kulowa z gwintowaną lufą § siadło - drzewo, na którym zasiadł na noc głuszec - Ś - § ścinka - fragmenty sierści, odcięte od tuszy przez pocisk. § ślepia - oczy drapieżników § ślimy - rogi muflona § świece - oczy żubra, zwierzyny płowej, kozicy, muflona i dzika - T - § tabakiera - zakończenie gwizdu, nos u dzika § troki - rodzaj wielorzemykowych pęt, zazwyczaj skórzanych lub sznurkowych, służących do noszenia upolowanego ptactwa. § trzeszcze - oczy zająca § turzyca - sierść zająca i królika § tusza - ciało upolowanej zwierzyny grubej § tuszka - ciało upolowanej zwierzyny drobnej - U - § ubić - trafić, upolować § unosić - przyzwyczaić ptaka łowczego do przebywania na ręce sokolnika - V - § varmint - rodzaj sztucera z nieco cięższą, masywniejszą lufą, bez muszki i szczerbinki. - W - § wachlarz - ogon koguta głuszca § wadera - samica wilka § wiatr - węch u psa myśliwskiego § dolny wiatr - charakterystyczny sposób pracy psa myśliwskiego, z głową przy ziemi § górny wiatr - sposób pracy psa myśliwskiego, z głową uniesioną § warchlak - młody dziczek w pierwszym roku życia § wataha - stado dzików § wieniec - poroże jelenia § wietrznik - nos psa i zwierząt drapieżnych § wnyk - pętla do łapania zwierzyny, zastawiana przez kłusownika § wycinek - dzik samiec w trzecim - czwartym roku życia § wykot - narodziny młodych u królika, zająca, sarny, kozicy i muflona § wyprzedzenie - zakład jaki daje się celując i strzelając do poruszającego się zwierzęcia - Z - § zabawca - pies gończy, który nie mogąc odnaleźć tropu, głosi w jednym miejscu § zestrzał - miejsce, w którym stało zwierzę w chwili przyjęcia kuli. § zierniki - oczy ptaków § złom - gałązka z drzewa iglastego wsadzana do pyska zwierząt ułożonych w pokocie - Ż - § żmurek - lis o kasztanowym kolorze futr

jadalne narządy wewnętrzne grubej zwierzyny